4 Aralık 2009 Cuma

veda


kor esinti dudağına dem uykusuzluk
gök mavim kara göçmen ıslığına
oymalı saçaklarım huzursuz
çile külü eler savruk saçlarım
suskum gözpınarına zakkum
kıblem ölümüne aşk
düşüm yalan düşer
gece körüne

girebilseydim rahmine anaç toprağın
sonsuzluğa gülecekti özlem tohumu
alkım sağacaktı pus çiçeğine

ırağıma sürgün kendime küs
yok oluşum gölge
son varlığıma

24 ağustos 2009 19:50
murat aydın doma

5 yorum:

  1. Selam ola der güze, duygu yüklü bloğunuza gelmenin huzuru adına teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  2. Son varlık da sonsuzluğa hasret, yokluğa yolcu..

    Sevgiler..

    YanıtlaSil
  3. Merhabalar, şiiriz insanı öylesine hızla içine çekiyor ki tıpkı bir girdaba kapılmış gibi defalarca içinde dolanıyorsunuz ve kısa sürede şiir sizi teslim alıyor sanki şiirden bir parça oluyorsunuz. Çok beğendiğimi söylemek istedim. Yüreğiniz, kaleminiz susmasın...

    YanıtlaSil
  4. Yeni yılda her şey gönlünüzce olsun.

    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. Huzurun ve umudun eksik olmadığı, sağlığın sizi hiç bırakmayacağı bir yıl diliyorum. Mutlu yıllar...

    YanıtlaSil