uzak.sızım

eskil renklerim gömüt
kayıp kentin kızıl akşamlarına
gökevimi yağmalarken urağan
sensizliğim zehir-zakkum
avuçlarıma

zifiri mutsuzluk tütünü vurgunluğum
yoksul serçelerden ezgi çalar nefesim
göçmen dudağına sırdaş ıslığım
ağılı gözyaşı eritirim
özlemine

talandan artakalan mor salkım yalan
sevi kadehim zerdüşt
sonsuzluk esriği ruhum
yangısına kara çalıp tutkun bedenin
ölüm solur umudum

terk edilmiş istiridye kabuğu filikam
yelkensizim suya gölge bun rüzgârına
çağrımsız kum tanelerine belerim sagularımı
veda.sızım gönül kırıklarıma

mavi gamzelerine aldandığım denizim
batık duygu perçini derinlerine
bengi kartal pençesinde kan suskularım
dertli sazım
nur yalazım
yarım.sızım yüreğine

gücenik göğsüme çoğul uykusuzluk
kalan.sızım düş sarmalına
perdemin baladı üşümük gecem
eylül düşümüm kırılgan
an duyarsız
uzağımdasın...


(ida akşamlarına...)
01 eylül 2009 istanbul
murat aydın doma